Zulmün Haram Olduğu

Ebû Zer (r.a.)’dan rivayetle, Nebî (s.a.s.)’in Allah-u Azze ve Celle’den yaptığı rivayete göre şöyle buyurdu: “Ey kullarım! Ben zulmü kendime haram kıldım ve sizlere de ha­ram kıldım. Dolayısıyla, asla zulmetmeyin. Ey kullarım! He­piniz delalet üzeresiniz, hidayet verdiğim hariç. Dolayısıyla Benden hidayeti isteyin Ben de vereyim.

Ey kullarım! Hepiniz açsınız, doyurduğum hariç. Dolayı­sıyla Benden doyurulmak isteyin Bende doyurayım.

Ey kullarım! Hepiniz çıplaksınız, giydirdiğim hariç, dola­yısıyla Benden giydirilmek isteyin, giydireyim.

Ey kullarım! Hepinize gece-gündüz günah işleyip duru­yorsunuz ve Bende bütün günahları bağışlayanım. Dolayı­sıyla Benden istiğfar isteyin Bende bağışlayayım.

Ey kullarım! Bana zarar verecek herhangi bir zarar ve­remezsiniz. Aynı şekilde fayda verecek bir iyilik de yapamaz­sınız.

Ey kullarım! Eğer sizin baştan sona hepiniz insanlarınız, cinleriniz, en takvalı kulun hâli üzere olmuş olsanız, bu Be­nim mülkümden bir şeyi artırmaz. Ey Kullarım! Eğer sizin baştan sona hepiniz insanlarınız, cinleriniz, en kötü kalpli kulun hâli üzere olmuş olsanız, bu Benim mülkümden bir şeyi eksiltmez.

Ey kullarım! Eğer sizin baştan sona hepiniz insanlarınız, cinleriniz bir hâl üzere olup, Benden bir şeyi isteseler, Bende hepinizin istediğini versem, bunun Benim mülkümden eksil­teceği, bir iğnenin denize sokulup çıkarılması durumunda alacağı sudan fazla değildir.

Ey kullarım! Bunlar ancak sizin amelleriniz olup, sizin (hesabınıza) sayıyorum sonra da size karşılığını vereceğim. Dolayısıyla her kim bir hayır görürse Allah’a ham etsin. Kim de bundan başkasını görürse ancak kendi nefsini kınasın.” Müslim (2577).