Sehl ibnu Sa'd -Allah O’ndan razı olsun- şöyle dedi:
Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem'in
yanından bir adam geçti. Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem:
-"Bu kişi hakkında ne dersiniz?"
diye sordu. Orada bulunanlar şöyle dediler:
-Bu kimse bir kadınla evlenmek istese,
nikâh olunmaya; birisi hakkında aracı olsa, şefaati kabul edilmeye; bir söz
söylese, sözü dinlenmeye lâyık bir kimsedir.
Sonra Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve
sellem sükût etti. O esnada Müslümanlardan fakir bir kimse uğradı.
Bu defa da Allah Rasûlü sallallahu aleyhi
ve sellem:
-"Bu adam
hakkında ne dersiniz?" diye sordu. Orada bulunanlar:
-Bir kadınla evlenmek
istese, evlendirilmeye; birine aracı olsa, kabul edilmeye; bir söz söylese,
sözü dinlenilmeye layık bir kimse değildir, dediler. Bunun üzerine Allah Rasûlü
sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
