Ebû Dâvûd, şu dört
hadisin iyi bir Müslüman olmak isteyen kişiye kâfi geleceğini söylerdi:
[1] “Yapılan işler niyetlere göre değerlenir. Herkes
yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır.” Buhârî, Bed’ü’l-vahy 1, nr. 1,
Îmân 41, nr. 54; Müslim, İmâret 155, nr. 1907; Ebû Dâ vûd, Talâk 11, nr. 2201.
[2] “İnsanın kendini ilgilendirmeyen işleri bırakması,
onun iyi bir Müslüman olduğunu gösterir.” Tirmizî, Zühd 11, nr. 2317, 2318;
İbni Mâce, Fiten 12, nr. 3976.
[3] “Kendisi için istediği bir şeyi din kardeşi için
de istemeyen kimse gerçek mü’min olamaz.” Buhârî, îmân 7, nr. 13; Müslim, 71,
nr. 45
[4] “Helâl olan şeyler belli, haram olan şeyler
bellidir. Bu ikisinin arasında, halkın birçoğunun helâl mi yoksa haram mı
olduğunu bilmediği şüpheli konular vardır. Buhârî, Îmân 39, nr. 52; Müslim,
Müsâkat 107, 108, nr. 1599; Ebû Dâvûd, Büyû‘ 1, nr. 3329.
