Bu Blog içinde Ara

7 Nisan 2021 Çarşamba

BAZI TEVBE EDENLERİN KISSALARI

 Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:

"(Ey Peygamber! Günahlarda ısrar ederek) nefislerine kötülük etmekte ileri giden kullarıma söyle: (Günahlarınızın çokluğundan dolayı) Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz ki Allah, (günahlara tevbe eden ve bir daha onlara dönmeyen kullarının bütün) günahlarını bağışlar. Çünkü O, (tevbe eden kullarının günahlarını) çok bağışlayıcı, (onlara) çok merhametlidir."[1]

Bureyde'den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre, Mâiz b. Mâlik el-Eslemî -Allah ondan râzı olsun- Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e gelerek şöyle dedi:

"Ey Allah'ın elçisi! Ben nefsime zulmettim ve zinâ ettim, beni (had cezâsı uygulayarak) temizlemeni istiyorum, dedi.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onu reddetti (geri çevirdi). Ertesi gün olunca Mâiz Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e tekrar geldi ve:

- Ey Allah'ın elçisi! Ben zinâ ettim, dedi.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onu ikinci defa reddetti (geri çevirdi). Ardından Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onun kavmine birisini yollayarak:

- Onun aklında bir noksanlık biliyor musunuz? Normal bulmadığınız bir davranışına rastladınız mı? diye sordurdu.

Onlar (Mâiz'in kavmi):

- Biz onu gördüğümüz kadarıyla, aramızdaki salih kişilere denk akıl sahibi olarak biliyoruz, dediler.

Daha sonra Mâiz üçüncü defa Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e geldi ve:

- Ey Allah'ın elçisi! Ben zinâ ettim, dedi.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Mâiz'in kavmine birisini yollayarak  onun hakkında sordurdu. Onlar da ne Mâiz'de, ne aklında bir kusur olduğunu söylediler.

Mâiz dördüncü defa gelince, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onun recmedilmesini (taşlanarak öldürülmesini) emretti. Bunun üzerine (Mâiz) recmedildi.

Râvi dedi ki:

Ğamid kabilesinden bir kadın da gelerek:

- Ey Allah'ın elçisi! Ben zinâ ettim ve beni (had cezâsı uygulayarak) temizle, dedi.

Fakat Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- onu reddetti (geri çevirdi).

Ertesi gün olunca tekrar gelerek:

- Ey Allah'ın elçisi! Beni niye reddediyorsun. Görüyorum ki, beni de Mâiz gibi geri çevirmek istiyorsun. Allah'a yemîn ederim ki ben hâmileyim de, dedi.

Bunun üzerine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:

- Öyle ise sen,(ayıbını örtmek, tevbe etmek ve söylediğin sözünden dönmek istersen) git çocuğunu doğurup da gel,ondan sonra recmedilirsin, buyurdu.

Râvi dedi ki:

- Kadın çocuğu doğurunca, onu bir beze sarmış bir halde geldi.

-İşte çocuk, onu doğurdum, dedi.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:

-Git, sütten kesinceye kadar emzir, sonra gel, buyurdu.

Kadın çocuğu sütten kesince çocukla birlikte geldi. Çocuğun elinde bir ekmek parçası vardı.

-Ey Allah'ın elçis! İşte çocuk, sütten kestim, yemek de yedi, dedi.

Bunun üzerine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- çocuğu alıp, müslümanlardan birine teslim etti.Sonra insanlara bir çukur kazmalarını (ve onu recmetmelerini) emretti, onlar da onu recmettiler.

Hâlid b. Velid -Allah ondan râzı olsun- elinde bir taşla ilerledi, başına atınca yüzüne kan fışkırdı, bunun üzerine kadına hakaret etti. Allah'ın Peygamberi -sallallahu aleyhi ve sellem- Hâlid'in kadına hakaretini işitince:

- Ey Hâlid! Yavaş ol! Nefsim elinde olan Allah'a yemîn ederim ki, bu kadın öyle bir tevbe etti ki, şayet halktan haksız yere top­lanan vergilere el koyan kimse öyle tevbe etseydi affedilirdi, buyurdu.

Ardından Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- cenâzenin hazırlanmasını emretti. Onun cenâze namazını kıldırdıktan sonra kadın defnedildi."[2]

Konunun Açıklaması:

Sahâbe -Allah ondan râzı olsun- îmânda büyük bir kemâle ve olgunluğa erişmelerine rağmen onlar masum değillerdi. Nitekim onlardan birisi günah işlediği zaman hemen tevbe ederek Allah'a sığınır ve günahından temizlenmek için kendisine had cezâsı uygulanmasını isterdi.

 

Konudan Çıkarılan Hükümler:

1. Sahâbenin -Allah onlardan râzı olsun- îmânları güçlü ve tevbeleri samimî idi.

2. Allah Teâlâ'nın rahmeti pek geniştir. Tevbe edenlerin tevbelerini  kabul eder.

 



[1] Zümer Sûresi: 53

[2] Müslim; hadis no: 1695. Ebu Davud; hadis no: 4440. Tirmizî; hadis no: 1435.