Bir gün Katade, Aişe’ye, “Ey müminlerin annesi, Peygamber’in (s.a.v.) ahlakı hakkında bilgi verir misin?” diye sorar. Aişe, “Siz Kur’ân okumuyor musunuz?” der ve ardından şu cevabı verir: “O’nun ahlakı, Kur’ân’dan ibaretti.” (Müslim, Salâtü’l-Müsâfirîn, 17)
Aişe böyle diyor, onun ahlakını böyle tavsif ediyordu. Peygamber, bütün davranışlarında Kur’ân’daki emir ve yasaklara göre hareket ediyordu. Kur’ân, onun hayat rehberiydi; yolunu, yönünü, tarzını o belirliyordu. Kur’ân Peygamber’in ruhuna sinmiş; bütün varlığına sirayet etmişti. Kur’ân Peygamber’i şekillendirmiş, O’nun maddi ve manevi dünyasını belirlemişti. Yani, Peygamber’in kişiliği, şahsiyeti Kur’ân’la şekillenmişti. Başka bir ifadeyle o, “yaşayan bir Kur’ân” olmuştu. Bu yüzden de Kur’ân, “Şüphesiz ki sen büyük bir ahlak üzeresin” (Kalem, 68/4) diyerek onun ahlakını, yaşayışını, gidişatını yani şahsiyetini övüyordu.
Aişe böyle diyor, onun ahlakını böyle tavsif ediyordu. Peygamber, bütün davranışlarında Kur’ân’daki emir ve yasaklara göre hareket ediyordu. Kur’ân, onun hayat rehberiydi; yolunu, yönünü, tarzını o belirliyordu. Kur’ân Peygamber’in ruhuna sinmiş; bütün varlığına sirayet etmişti. Kur’ân Peygamber’i şekillendirmiş, O’nun maddi ve manevi dünyasını belirlemişti. Yani, Peygamber’in kişiliği, şahsiyeti Kur’ân’la şekillenmişti. Başka bir ifadeyle o, “yaşayan bir Kur’ân” olmuştu. Bu yüzden de Kur’ân, “Şüphesiz ki sen büyük bir ahlak üzeresin” (Kalem, 68/4) diyerek onun ahlakını, yaşayışını, gidişatını yani şahsiyetini övüyordu.
