Tavla Oynamak
Haram oyunlarından biri de tavla oynamaktır. Bu ister karşılıklı kumar şeklinde olsun, isterse üzüntü ve sıkıntıyı gidermek için farketmez.
Tavlanın haram olduğuna delil, şu hadîs-i şeriftir:
“Tavla oynayan kimse, elini domuz eti ve kanıyla boyamış gibi olur.” [2]
Diğer bir hadîste ise şöyle buyurulmustur:
“Tavla oynayan kimse, gerçekten Allah ve Peygamberine isyan etmiştir.” [3]
Tavlanın Haram Kılınmasının Hikmeti:
Tavla oynamak, ister kumar şeklinde olmasın, oynayanların vakitlerinden önemli bir kısmını yok etmektedir. Böylesine bir vakit öldürme, oynayanları dinî, terbiyevî ve dünyevî vecibelerini yerine getirmekten alıkoymaktadır. Bir de kumar şekline dönüştürüldüğü zaman vakitleri nasıl öldüreceğini bir düşünün. O halde az bir şey karşılığında oynansa bile, tavla kumarın tâ kendisi sayılır. Müslüman ise şu dünyada İslâm risâletini yerine getirmek, yüklendiği emâneti koruyup asıl sahibine tertemiz vermek ve gerekeni lâyıkıyla yapmak için yaratılmıştır. Müslümanın yanında böylesine ucuz bir oyuna ve eğlendirici harama sarfedecek kadar vakit var mıdır?
Ne kadar doğru söylemiştir bir ilim adamımız:
“İnsana vâcib olan ibâdetler ve hizmetler, vakitlerden daha çoktur.”
Bir edibimiz de ne kadar haklı söylemiştir:
“Vakit kılıç gibidir; sen onu kesip biçmezsen o seni kesip atar!”
İşte Resûlüllah (a.s.) Efendimiz, her müslümana hayatını büyük menfaat ve bolca hayır hususlarında değerlendirmesini ve boş vakitlerini ganimet bilmesini emretmiştir! İsterse bu menfaat ve hayır kişinin nefsiyle ilgili olsun, isterse ailesi ve toplumla alâkadar bulunsun fark etmez.
Sahîh senedle yapılan rivayete göre, Resûlüllah (a.s.) Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Beş şeyden önce beş şeyi ganimet edin: Ölüm gelmeden önce hayatını, hastalık gelmeden önce sağlığını, meşguliyet gelip çatmadan önce boş vaktini, yaşlılık gelmeden önce gençliğini, fakirlik başgöstermeden önce zenginliğini ganimet bil...” [4]
[1] Üstad Kardavî'nin “Helâl ve Haram” adh kitabında Şevkâni’den naklettiği delile İtibâr edilmez. Şevkânî'nin İbn Müseyyeb ve İbn Muğaffel'den kumar şeklinden uzak, sırf eğlenmek için tavla oynamaya ruhsat verildiğine dair yaptığı rivayet sıhhatli değildir. Çünkü Şevkâni bu rivayeti zayıflık ifâde eden “rüviye” sigasıyla nakletmiştir. Zayıf olan bir rivayet ise, şeriat hükümlerinden bir hükmü takrir etmez. Tavlanın haram kılındığına dair bizim naklettiğimiz hadîsler, buna cevaz verenlere karşı kesin delîl hükmündedir. Hak, kişilerle kıyas edilemez, kişiler hak ile kıyas edilir. (Müellîf).
[2] Müslim-Ahmed-Ebû Dâvud: Hz. Büreyde (r.a.) den.
[3] Ahmed-Ebû Dâvud-İbn Mâce-İmam Mâlik: Ebû Musa'dan. Prof. Dr. Abdullah Nasıh Ulvan, İslam’da Aile Eğitimi, Evlilik, Evlat Terbiyesi Ve Esasları- 2, Uysal Kitabevi, 10. Baskı, Konya, 1994: 315-316.
[4] el-Hâkim: Sened-i Sahihle... Prof. Dr. Abdullah Nasıh Ulvan, İslam’da Aile Eğitimi, Evlilik, Evlat Terbiyesi Ve Esasları- 2, Uysal Kitabevi, 10. Baskı, Konya, 1994: 316.
